درس دوم
چرا عیسی می بایست روی صلیب جان می داد؟
بدون پاسخ به این سوال، خبر خوش خداوند معنایی پیدا نمی کند.
تنها راه درک این موضوع، شنیدن پاسخ خداوند است. خداوند می گوید او با اختیار خود انتخاب کرد که حیات انسانی ما را تجربه کند، و سپس برای ما بمیرد، تا ما بتوانیم از گناه رهایی یابیم، دوباره با او آشتی کنیم، و عشق و وفاداری خود را به او تقدیم نماییم.
چرا باید این کار را اینگونه انجام می داد؟ زیرا این انتخاب خودش بود.
خداوند می گوید حیات در گروی خون است. بخشش، تنها زمانی میسر می شود که خون پاکی ریخته شود. و تنها از طریق خون پاک است که حیات ابدی ممکن می شود. زیرا این خون تحت لعنت مرگ نیست. به همین دلیل عیسی، تنها انسان حقیقتا پاک، با میل خود انتخاب کرد که برای ما بمیرد.
خدا در طول تاریخ وعده داده بود که او برای ما خواهد مرد. وقتی عیسی آمد، وعده های خدا می بایست به تحقق می انجامید. در غیر این صورت خداوند دروغگو خوانده می شد. پس عیسی با این کار، به بیش از سیصد نبوتی که پیش از آمدنش بیان شده بود، جامه ی عمل پوشانید.
بیایید به فهرستی از مهم ترین دستاوردهایی که عیسی با مرگ داوطلبانه ی خود به دست آورد، نگاهی بیندازیم.
- او مرد تا ما را با خدا آشتی دهد.
- روح او به ما حیات بخشید. وقتی ما در روح شریر خود می میریم، در روح او حیات می یابیم.
- او بخاطر گناهان ما زخم خورد، و مجازات او باعث آرامش و شفای ما شد.
- اطاعت او، موجب تحقق نبوت ها شد.
- او با رفتن به روی صلیب، بدهی ما را به خدا پرداخت کرد، و به عدالت الهی تن سپرد.
- او انکار شد تا ما پذیرفته شویم.
- او داوطلبانه از حیات خود دست کشید، تا ما صاحب آن شویم. و اینگونه پیشنهاد حیاتی تازه به ما می دهد. حیات خود، در ازای حیات ما.
- او نمونه ای از بندگی و از خود گذشتگی را به منظور پاک کردن جهان، برای ما به تصویر کشید.
- او با آویخته شدن بر روی صلیب، لعنت را از ما برداشت. و ما را از لعنت بندگی شریر رهایی بخشید.
- او آخرین آدم شد. آدم، نخستین انسانی بود که آفریده شد. او بدون امیال شیطانی آفریده شد، اما اعمال شیطانی وی، مرگ را برای جهان به ارمغان آورد. عیسی، یعنی آخرین آدم نیز بدون امیال شیطانی به دنیا آمد، اما مرگ داوطلبانه و عاری از گناه خود، حیات را برای جهان به ارمغان آورد.
- او آغاز و پایان است. بنابراین کل حیات بر مبنای او سنجیده می شود.
- او طعم مرگ را چشید، تا ما طعم حیات را بچشیم. اگرچه او نیازی به این کار نداشت، اما همه چیز را تجربه کرد، تا نشان دهد که بر همه چیز قدرت و اقتدار دارد.
- او بزرگ ترین خادم انسانها بود. زیرا جان خود را برای مردمی داد که به او نفرت ورزیدند. او با این کار عشق خود را عمیق تر از هر زمان دیگری به ما نشان داد.
- خون پاک او بیماری های ما را شفا داده، و به ما حیات ابدی می بخشد.
چه وعده ها و دستاوردهای بینظیری! این دستاوردها چه معنایی می توانند برای ما داشته باشند؟
خداوند می فرماید وقتی ما ایمان می آوریم که عیسی با مرگش همه چیز را برای ما به کمال رسانید، می توانیم از تمام دستاوردهای او بهره مند شویم. عیسی لعنت را از ما برداشت. او ما را از لعنت بندگی شریر رهایی بخشید. بر اساس این وعده، چنانچه ما حیات و شادی خود را در خداوند بیابیم، او به ما قوت می دهد تا بجای بندگی شریر، عشق و اطاعت خود را به او تقدیم کنیم.
ما نباید با نگاه کردن به عادات بدی که تا کنون نتوانسته ایم آنها را از خود دور کنیم، دچار یأس و ناامیدی شویم. عیسی بدهی ما را پرداخت کرد، تا ما در نظر خدا پارسا شمرده شویم. این وعده به ما این اطمینان را می دهد که هیچ چیز نمی تواند ما را از خداوند جدا سازد.
ما نه بواسطه ی اعمال خویش، بلکه بواسطه ی رحمت خداوند حفاظت شده ایم. پس نباید به توانایی های خود مغرور شویم. اما هر تغییری که در زندگی ما رخ می دهد، نشان دهنده ی اعتماد و عشق حقیقی ما به خداوند است. برای مثال اگر مردی می گوید عاشق همسرش است، اما او را در اولویت زندگی خود قرار نمی دهد، و با محبت با وی رفتار نمی کند، درواقع ثابت می کند که عشق او حقیقی نیست. سبک زندگی او سخنانش را بی معنا می کند، حتی اگر علاقه ی زیادی نسبت به همسرش داشته باشد.
ایمان ما به اینکه خدا کیست، و چه وعده هایی به ما می دهد، حکمت و قوت لازم را به ما می بخشد، تا به گونه ای که او از ما می خواهد زندگی کنیم. کلام خدا می گوید این امر بواسطه ی روح القدس صورت می گیرد. روح القدس گواه این است که ما متعلق به عیسی هستیم، و بواسطه ی خون او پارسا شمرده شده ایم.
ایمان ما به عیسی، به ما این قدرت را می دهد که با داشتن یک زندگی پاک، ثابت کنیم که ایمان داران مسیحی هستیم. این به آن معنا نیست که ما انسان های کاملی هستیم، اما از آنجایی که مسیحی هستیم، خدا ما را در روند کمال به پیش خواهد برد.
و چنانچه در ایمان بایستیم، در حیات بعدی خود به کمال خواهیم رسید.
عیسی گفت ما همچون شاخه های تاک هستیم. پس وقتی به او ایمان می آوریم، همچون شاخه های درخت تاک، در او حیات می یابیم. ریشه های او ما را تغذیه، و به رشد ما کمک می کنند. در همین حین، خداوند نیز ما را هرس کرده تا میوه های نیکو بیاوریم.
چنانچه زندگی ما بواسطه ی روح خدا، و ایمان ما به حیات و مرگ عیسی برای ما، دچار تغییر شده است؛ همین تغییر در زندگی ما، نشانه ایست برای حقیقی بودن ایمان ما. این وعده ها به ما این اطمینان را می دهند که کاری که او با مرگ خود به انجام رسانید، بخاطر ما بود.
ما بواسطه ی ثمره ی روح نجات نیافته ایم. اگر ما صاحب آرامش و خویشتنداری هستیم، این چیزی نیست که باعث نجات ما گشته است. بلکه اگر زندگی بی ثمری داشته باشیم، باید به مسیحی بودن خود شک کنیم.
خون او آب، و حیات ما شاخه ی تاک است. پس عمر خود را در نور او سپری کرده، تا با قوت او رشد کنید.
درک عمیق تر
اشعیا 52:13 تا 53:12 را بخوانید. این آیات شامل نبوتی هستند که حدود هفتصد سال پیش از میلاد مسیح نوشته شده است. سپس یوحنا 19:16،42 را بخوانید. نظرات و پرسش های خود را در مورد این آیات بنویسید، و با دیگر ایمان داران به اشتراک بگذارید. این حقیقت که عیسی برای شفای شما مرد، تا چه اندازه احساسات شما را تحت تاثیر قرار می دهد؟