Ders 2
İsa neden çarmıhta ölmek zorundaydı?
Bu soruyu yanıtlamadan Tanrı'nın iyi haberi anlam kazanmaz.
Bunun neden böyle olduğunu anlamanın tek yolu Tanrı'nın yanıtını dinlemektir. Tanrı diyor ki, O kendi isteğiyle bizim yaşamlarımızı bizzat deneyimleyip bizim için ölmeyi seçti, ki biz günahtan özgür olabilelim, kendisiyle barışabilelim ve sevgimizi ve bağlılığımızı kazanabilsin.
Tanrı neden yaptığını bu şekilde yaptı? Çünkü O böyle tercih etti.
Tanrı yaşamın kanda olduğunu söyler. Bağışlanma ancak saf kan döküldüğünde mümkündür ve sadece saf kan sonsuz yaşam verebilir çünkü ölümün laneti altında değildir. İşte bu nedenle gerçekten saf tek insan olan İsa, kendi isteğiyle bizim için ölmeyi seçti.
Tanrı tarih boyunca bizim için öleceğini vaat etmiştir. İsa, peygamberlikleri yerine getirerek, Tanrı'nın vaatlerinin doğru ve güvenilir olduğunu gösterdi. Böylece İsa, kendisi doğmadan çok önce yazılmış olan 300'den fazla peygamberliği yerine getirmiştir.
İsa'nın ölmeyi seçerek gerçekleştirdeklerinden bazılarının bir listesine bakalım.
- Bizi Tanrı'ya ulaştırmak için öldü.
- O'nun Ruhu bize yaşam verdi. Kötülüğümüze öldüğümüzde, O'nun Ruhu tarafından canlı kılınırız.
- Günahlarımız yüzünden dövüldü; O'na verilen ceza bize huzur ve şifa getirdi.
- O'nun itaati, peygamberlikleri yerine getirdi.
- Tanrı'nın adaletini karşılamak adına çarmıha gerilerek Tanrı'ya olan borcumuzu ödedi.
- Biz hoş karşılanabilelim diye O terk edildi.
- Biz onun canını alabilelim diye kendi canını gönüllü olarak feda etti. O, işte böyle takas edilmiş bir yaşam sunuyor: O'nunkine karşılık bizimki.
- Bizi çağırdığı hizmetkârlığın ve fedakârlığın bir örneğini göstererek dünyayı arındırdı.
- Kötülüğe köleliğin lanetinden özgür olabilmemiz için çarmıha gerilerek bizim lanetimizi üstlendi.
- Adem'in bozduğunu O düzeltti. Yaratılan ilk insan olan Adem, kötü arzuları olmadan doğdu ama onun kötü eylemleri dünyaya ölüm getirdi. İsa, kötü arzuları olmadan doğdu ama O'nun günahsız, gönüllü ölümü dünyaya yaşam getirdi.
- O başlangıç ve sondur, bu nedenle tüm yaşam O'ndan süzülüp akar.
- Biz yaşamı tadabilelim diye O ölümü tattı. Mecbur olmamasına rağmen, her şey üzerinde yetkisi olduğunu göstermek için her şeyi deneyimledi.
- Kendisinden nefret eden insanlar için hayatını feda ederek en büyük hizmetkâr oldu. Böylece, sevgisini başka hiçbir eylemin gösteremeyeceği kadar derin bir şekilde göstermiştir.
- O'nun kusursuz kanı hastalığımızı iyileştirir ve bize sonsuz yaşam verir.
Ne büyük başarılar! Ne büyük vaatler! Peki bunlar bizim için ne anlama geliyor?
Tanrı, İsa'nın bizim için öldüğüne ve bizim için her şeyi tamamladığına iman ettiğimizde, O'nun hak ettiği ödülleri deneyimleyebileceğimizi söyler. İsa, biz kötülüğün lanetinden kurtulalım diye bizim lanetimizi üstlendi. Bu vaat, yaşamımızı ve sevincimizi O'nda bulduğumuzda, kötülüğe dalmak yerine O'nu sevmemiz ve O'na itaat etmemiz için bize güç vereceğine dair güven verir.
Daha önce bırakamadığımız kötü alışkanlıklara baktığımızda kendimizi umutsuz hissetmemize gerek yoktur. İsa, Tanrı bizi temiz sayabilsin diye borcumuzu ödedi. Bu vaat, hiçbir şeyin bizi O'ndan alıkoyamayacağına dair bize güven verir.
Kendi yaptıklarımızla değil Tanrı'nın lütfuyla kurtulduk. Bu nedenle kendi kabiliyetlerimizle gurur duyamayız. Yine de yaşamlarımızda gerçekleşecek değişim, Tanrı'ya olan güvenimizin ve sevgimizin gerçek olduğunun onayıdır. Örneğin, bir adam karısını sevdiğini söylüyor ama ona öncelik vermiyor ve ona sevgiyle davranmıyorsa, onu gerçekten sevmediğini kanıtlamış olur. Ona karşı büyük bir şefkat beslese bile yaşam biçimi sözlerini anlamsız kılar.
Tanrı'nın kim olduğuna ve vaat ettiklerine duyduğumuz güven, O'nun bizden talep ettiği yaşamı sürdürebilmemiz için gereken sebepleri ve gücü bize verir. Kutsal Kitap, bunun Kutsal Ruh aracılığıyla gerçekleştiğini ve Kutsal Ruh'un, İsa'ya ait olduğumuzun ve O'nun fedakârlığı sayesinde doğru sayıldığımızın teminatı (kanıtı) olduğunu söyler.
İsa'ya olan güvenimiz, temiz bir yaşam sürerek Hıristiyanlar olarak kim olduğumuzu kanıtlamamız için bize güç verir. Bu mükemmel olacağımız anlamına gelmez[28] ama eğer Hıristiyansak Tanrı bizi mükemmelleştirecektir.
Ve eğer sadık kalırsak, bir sonraki yaşamda tamamen mükemmel hale getirileceğiz.
İsa, bizim asmadaki dallar gibi olduğumuzu söylemiştir. Ona ait olduğumuzda, asmadaki bir dal gibi onun yaşamından faydalanmaya başlarız. Tanrı, iyi meyve vermemiz için bizi budamaya devam ederken, O'nun kökleri bize besin verip büyümemize yardımcı olur. İçimizde yetişmesini sağladığı meyveler sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve özdenetimdir.
İsa'nın bizim için yaşam ve ölümüne imanımız sayesinde yaşamlarımız Tanrı'nın Ruhu tarafından değiştiriliyorsa, yaşamlarımızdaki değişim inancımızın gerçek olduğunun kanıtıdır. Bu vaatler bize İsa'nın ölümüyle başardığı şeyin bizim de başarımız olduğuna dair güven verir.
Ruh'un meyveleriyle kurtulmayız. Eğer özdenetim uyguluyor ve esenliğe sahipsek, bizi kurtaran bu değildir. Ama meyvesiz bir yaşam sürüyorsak, Hıristiyan olup olmadığımızı sorgulamalıyız.
O'nun kanı su, bizim yaşamlarımız ise dallardır. Güçlenmek ve olgunlaşmak için Oğul'un ışığında zaman geçirin.
Daha Derine Gidin
İsa'nın yaşamından yaklaşık 700 yıl önce yazılmış bir peygamberlik bölümü olan Yeşaya 52:13 - 53:12 ayetlerini okuyun. Ardından Yuhanna 19:16-42'yi okuyun. Bu ayetlerle ilgili düşüncelerinizi ve sorularınızı yazın ve başka bir Hıristiyan'la paylaşın. İsa'nın sizi iyileştirmek için öldüğü fikri sizi duygusal olarak nasıl etkiliyor?