ਪਾਠ 3

ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਯਿਸੂ ਮੁਰਦਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜੀ ਉੱਠੇ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਜੀਉਂਦੇ ਰਹਿਣਗੇ। ਜੇ ਯਿਸੂ ਹਾਲੇ ਵੀ ਮਰੇ ਹੋਏ ਹੁੰਦੇ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਤਮਾ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਦਾਤ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਲ ਜੀਵਨ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੰਭਵ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਉਸਦੇ ਮੁਰਦਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜੀ ਉੱਠਣ ਅਤੇ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ ਸਦਾ ਲਈ ਜੀਉਣ ਦੁਆਰਾ ਅਸਲ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਜੀਉਣ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਸਾਡੀ ਟੁੱਟੀ ਹੋਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖੋਹ ਲਈ ਜਾਵੇਗੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਕਦੇ ਨਾ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਵੇਗੀ।

ਯਿਸੂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹਨ, ਅਤੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਹਨ। ਆਦਮ ਅਤੇ ਹੱਵਾਹ, ਪਹਿਲੇ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਔਰਤ, ਨੂੰ ਸਦਾ ਲਈ ਜੀਉਣ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੁਰੇ ਫੈਸਲਿਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਬੁਰਾ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਮਾਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਬੁਰਾ ਕਰਕੇ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਯਿਸੂ ਸਦਾ ਲਈ ਜੀਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਬੁਰਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਸਿਰਫ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸੰਪੂਰਨ ਹੈ।

ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਯਿਸੂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਬੁਰਿਆਈ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਾਰਿਆ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਮੌਤ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਕੋਈ ਗਲਤ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਉਸਦੀ ਸ਼ੁੱਧਤਾ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿੱਤਾ।

ਇਸ ਲਈ, ਇਹ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕੀਤਾ।

ਯਿਸੂ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ, ਬ੍ਰਹਮਤਾ, ਸੰਪੂਰਣ ਮਾਨਵਤਾ, ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਮੁਰਦਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਦੁਬਾਰਾ ਜੀਵਿਤ ਹੋਏ ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ, ਉਹ ਵਾਪਸ ਆਏ ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਸਦਾ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਦੋਸਤੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਸਕੀਏ।

ਆਓ ਇਸ ਬਾਰੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਸੋਚੀਏ।

ਸਾਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਇਕੱਲੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਉਹਨਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਭੜਕਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਉਹ ਸਾਡੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਰਹਿਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ, ਖੁਸ਼ੀ, ਸ਼ਾਂਤੀ, ਧੀਰਜ, ਦਿਆਲਤਾ, ਚੰਗਿਆਈ, ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ, ਕੋਮਲਤਾ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਸੰਜਮ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਪੂਰਨ ਜੀਵਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਪਾਉਂਦੇ ਹਾਂ।

ਬਾਈਬਲ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡਾ ਮੌਜੂਦ ਹੋਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਯਿਸੂ ਨਾਲ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿਚ ਰਹਿਣਾ ਹੈ। ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰਹਿਣਾ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ ਜਾਂ ਵਿਅਕਤੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ। ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਆਗਿਆ ਮੰਨਣੀ ਅਤੇ ਸਦਾ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰਨੀ।

ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਲਈ ਮੌਜੂਦ ਹਾਂ, ਬਾਈਬਲ ਈਸਾਈਆਂ ਨੂੰ "ਮਸੀਹ ਦੀ ਲਾੜੀ" ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਬਾਈਬਲ ਇਹ ਵੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਡੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਯਿਸੂ ਦੀ ਬਾਂਹ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਜੋ ਯਿਸੂ ਨਾਲ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ; ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਹ ਸਦਾ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਣਗੇ।

ਇਹ ਉਹ ਦਹਿਸ਼ਤ ਹੈ ਜੋ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬਹੁਤਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਵੀ ਜੀਵਨ ਜਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਜੋ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਹੈ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕਰਕੇ ਹੈ। ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਸਾਨੂੰ ਸਾਧਾਰਣ ਮੌਜ-ਮਸਤੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਮੌਜ-ਮਸਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਲਈ ਉਪਲਬਧ ਕਰਵਾਇਆ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਖੋਹ ਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਜਾਂ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਯਿਸੂ ਅਤੇ ਬੇਅੰਤ ਅਨੰਦ ਬਚੇਗਾ, ਜਾਂ ਵਿਛੋੜੇ ਅਤੇ ਕਸ਼ਟ ਦਾ ਡਰ।

ਅਸੀਂ ਇਹ ਵੇਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਯਿਸੂ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹਨ। ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਅਨੰਦ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਯਿਸੂ ਦੇ ਅਸਲੀ ਨਜ਼ਦੀਕ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿਖਾਏਗਾ ਕਿ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਹੋਣ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਵਧੀਆ ਹੈ।

ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾਡੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਵਿਚ ਜਾਣ ਦੇਣਾ ਡਰਾਉਣਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਾਡੀ ਬੁਰਾਈ ਦਾ ਪਰਦਾਫਾਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਲਈ ਧੱਕੇਲਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਅਸੀਂ ਸਮਰਪਣ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਉਹ ਮਿੱਠਾ ਇਲਾਜ਼ ਲਿਆਉਂਦੇਹਨ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਸਹਿਣ ਅਤੇ ਵਧਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਅੱਗੇ ਸਮਰਪਣ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਪ੍ਰਸੰਨਤਾ ਬਣ ਜਾਣਗੇ, ਅਤੇ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਦਲ ਦੇਣਗੇ ਅਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਕਰਨਗੇ।

ਫਿਰ, ਤੁਹਾਡੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਤੁਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਦੇ ਫਿਰਦੌਸ ਵਿਚ ਡਿੱਗੋਗੇ।