Ders 3

Umudumuz için daha da önemli olan, İsa'nın ölümden dirildiğini ve sonsuza dek hayatta olduğunu bilmektir. Eğer İsa hâlâ ölü olsaydı, onun yaşamını deneyimleyemezdik. Oysa O'nun içimizde yaşayan Ruhu, sunduğu en büyük armağanlardan biridir.

Tanrı ile yaşam, kısmen O'nun ölümünün bizi O'nun gözünde temiz kılmasıyla mümkün hale gelmiştir, ama O'nun ölümden dirilip sonsuza dek cennette ve içimizde yaşamasıyla gerçek kılınmıştır. İşte bu şekilde öldükten sonra sonsuza dek yaşayacağımız vaat edilmektedir, çünkü bozuk yaşamımızdan sıyrılıp sadece O'nun hiç bitmeyen yaşamıyla kalacağız.

İsa gerçekten Tanrı'dır ve de gerçekten bir insandır. İlk erkek ve kadın olan Adem ve Havva sonsuza dek yaşamak üzere yaratılmışlardı ama verdikleri kötücül kararlar onları öldürdü. Bizi de öldürecek olan şey kötülüktür. Kötülük hepimizin ölmesinin nedenidir ama İsa sonsuza dek yaşar çünkü O asla kötü bir şey yapmamıştır. Bu onun Tanrı olduğunu gösterir çünkü sadece Tanrı mükemmeldir.

İsa ölmüş olsa da, onu kötülük öldürmedi. Hayatını gönüllü olarak feda etti; ve ölüm onu tutamadı çünkü O asla hata yapmadı. Saflığı, O'na hayatını geri alma hakkını verdi.

O da öyle yaptı.

İsa hayata geri döndü ve gücünü, ilahiliğini, mükemmel insanlığını ve bize yaşam verme ve bizi ölümden geri getirme kabiliyetini göstermiş oldu. Ama bundan daha önemlisi, O'nunla sonsuza dek yakın dostluk içinde yaşayabilmemiz için geri döndü.

Bunu biraz düşünelim.

Asla yalnız hissetmek zorunda değiliz çünkü O içimizde yaşıyor. Ona her gün, her an erişebiliriz. O'na dua edebilir ve O'nun duygularının kalbimizde kıpırdadığını hissedebiliriz. O, bizim düşüncelerimizi bilir ve bizi sever. Bize saf olarak yaşamamız için güç verir. Onun sevgisi, sevinci, esenliği, sabrı, şefkati, iyiliği, bağlılığı, yumuşak huyluluğu ve özdenetimi içinde yaşayabiliriz. Yaşamımızı O'nda bulduğumuzda, O bize yaşamı en dolu haliyle sunar.

Kutsal Kitap, varoluş nedenimizin İsa ile yakın bir ilişki içinde yaşamak olduğunu söyler. O'na dünyadaki bütün insanlardan daha yakın yaşamak. O'nu her şeyden ve herkesten daha çok sevmek. Ve O'na sonsuza dek memnuniyetle itaat ve ibadet etmek.

İsa'yı sevmek ve O'nunla birlikte yaşamak için var olduğumuz için Kutsal Kitap, Hıristiyanları "Mesih'in gelini" olarak adlandırır. Kutsal Kitap ayrıca O'nu inkâr eden herkesin hükümlü olacağını söyler. Bizim varış noktamız İsa'nın kollarıdır. İsa'dan nefret eden hiç kimse O'nun kollarına ulaşamayacak, bilakis sonsuza dek O'ndan ayrı kalacaklardır.

Bu, çok az kişinin hayal edebileceği bir dehşettir. Sahip olduğumuz her türlü yaşamın ya da sevincin Tanrı'dan geldiğinin pek az kişi farkındadır. Hayatta basit zevklere erişimimiz vardır çünkü bunları bize O mümkün kılmıştır. Öldüğümüzde tüm bunlar elimizden alınacak; ve biz ya İsa ve sonsuz sevinçle kalacağız ya da ayrılık ve ıstırabın dehşetiyle.

İsa'nın kollarının evrendeki en büyük istikamet olduğunu görmeye başlıyoruz. Şu anda O'nunla birlikte huzur ve yaşamı deneyimleyebiliyor olmamız hayattaki en büyük zevktir. İsa'yla gerçek bir yakınlık içinde yaşamış olan herkes O'nun her şeyden daha iyi olduğunu size gösterecektir.

İlk başta, O'nun ruhumuza girmesine izin vermek korkutucu gelir çünkü kötülüğümüzü ortaya çıkarır ve bizi teslim olmaya iter. Ancak biz teslim oldukça O, tatlı bir şifa getirir ve bize dayanmamız ve gelişmemiz için güç verir.

İsa'nın peşinden gider ve O'na teslim olursanız, O sizin en büyük zevkiniz olacaktır, hayatınızı değiştirecek ve sizi arındıracaktır.

Ve öldükten sonra, O'nun kollarındaki cennete düşeceksiniz.