पाठ 9

प्रार्थना म्हणजे देवाशी बोलणे आहे.

येशूने मत्तय 6:9-13 मध्ये याचे एक साधे उदाहरण मांडले आहे, ज्याला “प्रभूची प्रार्थना” म्हणतात. ही प्रार्थना त्याच्या एका मित्राने प्रार्थना कशी करावी या विचारलेल्या प्रश्नाचे उत्तर होते.

तरीही प्रार्थनेचे वेगवेगळे प्रकार आहेत जसे की मित्रांसह संभाषणांचे विविध प्रकार आहेत. आपण इतर लोकांसाठी प्रार्थना करू शकतो. आपण स्वतःसाठी प्रार्थना करू शकतो. आपण सुरक्षा, आरोग्य, सामर्थ्य आणि ज्ञान मागू शकतो. आपण देवाचा चांगुलपणा, दया, आणि क्षमा यासाठी त्याचे आभार मानू शकतो. आपल्याला जे आवडते त्याबद्दल आपण त्याला सांगू शकतो. त्याने आपल्याला जे दिले आहे त्याबद्दल आपण त्याचे आभार मानू शकतो. किंवा त्याला आपल्या चिंता, भीती, शंका आणि प्रश्न सांगू शकतो.

हे सर्व चांगले आहे!

तुम्ही प्रामाणिकपणे प्रार्थना करता याची देवाला काळजी आहे. त्याला तुमचे विचार माहीत आहेत. पूर्ण मनापासून प्रार्थना करा. नम्रता, कृतज्ञता, आणि आत्मविश्वासाने त्याच्याकडे जा.

हात वर करून, मांडीवर ठेऊन किंवा दुमडून प्रार्थना करा. डोळे उघडे ठेवून किंवा बंद करून प्रार्थना करा. चालताना, उभे असताना, बसताना, वाकताना, किंवा झोपताना "add". सकाळी, किंवा संध्याकाळी, किंवा दुपारी, किंवा दिवसभर प्रार्थना करा.

जटील शब्दांचा वापर करू नका. देव फॅन्सी शब्दांनी प्रभावित होत नाही. त्याला तुमच्यापेक्षा जास्त माहित आहे. फक्त खरे बनून रहा. स्वतः बनून रहा आणि देवाशी आदरायुक्त रीतीने बोला. भरवसा ठेवा की तो तुमच्या प्रार्थना ऐकू इच्छितो, आणि त्याला तुमच्यासोबत राहायला खरोखर आवडते.

स्वतः प्रार्थना करा आणि इतरांसोबत प्रार्थना करा. एकत्र प्रार्थना करणे महत्वाचे आहे! याद्वारे आपण एकत्र येतो आणि देव प्रसन्न होतो.

मोठ्याने प्रार्थना करणे अधिक सोयीस्कर असलेल्या इतर लोकांपासून घाबरू नका. प्रार्थना आपल्याबद्दल नाही. आपण देवाजवळ आपले अंतःकरण व्यक्त करत असताना त्याच्या जवळ जाणे त्याबद्दल हे आहे. तुम्ही कशाप्रकारे प्रार्थना करता याबद्दल जर कोणी तुम्हाला मूर्ख म्हणत असेल, तर ते तुमच्यापेक्षा त्यांच्याबद्दल बरेच काही सांगत आहे. हे गर्विष्ठपणा दर्शवते, आणि गर्व वाईट आहे.

प्रत्येक ख्रिस्ती व्यक्तीने परिश्रमपूर्वक प्रार्थना करण्याची सवय लावली पाहिजे. याचा अर्थ प्रार्थनेसाठी दररोज एक वेळ ठरवणे. तुम्ही तसे न केल्यास, प्रार्थनेला तुमच्या जीवनातून गायब होण्याचा मार्ग आहे. तुम्ही नियोजित प्रार्थनेचा सराव करत नसल्यास, पंधरा मिनिटांच्या वेळेपासून सुरुवात करण्याचा विचार करा. तुमचा दिवस सुरू करण्यापूर्वी, सकाळी लवकर तुमचा वेळ ठरवण्याची शिफारस केली जाते. तुम्ही रात्रीची वेळ ठरवली असेल तर त्यापेक्षा हे अधिक उपयुक्त ठरते कारण तुम्ही थकलेले, व्यस्त किंवा विचलित असू शकता. प्रार्थनेमध्ये तुमचा दिवस चांगल्या प्रकारे बदलण्याचा एक मार्ग आहे.

तुमची प्रार्थनेची वेळ वेगवेगळ्या विभागांमध्ये विभाजित करा. तुमच्यासाठी कदाचित प्रार्थनेची योजना लिहून काढणे उपयुक्त ठरू शकते, जेणेकरुन तुम्हाला प्रार्थना करते वेळी काही विचार करणे कठीण जात असेल तर तुम्ही त्याकडे पाहू शकता.

येथे एक सुचवलेली रचना आहे: प्रथम, तुम्ही केलेल्या कोणत्याही चुका कबूल करा, आणि देवाकडे क्षमा मागा. मग त्याचा चांगुलपणा, क्षमा, सौम्यता आणि प्रीतीबद्दल त्याचे आभार मानण्यामध्ये काही मिनिटे घालवा. त्याच्या विश्वासयोग्यतेबद्दल आणि सामर्थ्याबद्दल त्याची स्तुती करण्यासाठी आणखी काही मिनिटे खर्च करा. तुमच्या कुटुंबासाठी आणि मित्रांसाठी प्रार्थना करा. थोडी वेळ शांत राहा, देवाने तुमच्याशी बोलावे याची वाट पहा. मग उरलेला कोणताही वेळ तुमच्या दिवसासाठी तुम्हाला बळ देण्यास देवाकडे प्रार्थना करा.

तुम्ही प्रार्थना मार्गदर्शक म्हणून बायबलचाही उपयोग करू शकता. उदाहरणार्थ, बायबल वाचा, नंतर तुम्ही जे वाचता त्याबद्दल देवाशी बोला, आणि तुम्हाला गोंधळून टाकणाऱ्या गोष्टींना समजण्यास तुम्हाला मदत मिळावी यासाठी त्याच्याकडे प्रार्थना करा.

चांगल्या सवयी विकसित होण्यास वेळ लागतो. प्रक्रियेत धीर धरा. स्वतःशी धीर धरा. फक्त आळशी होऊ नका.

दररोज पंधरा मिनिटे प्रार्थनेत घालवण्यात परिश्रमी झाल्यानंतर, पुष्कळ लोकांना असे दिसून येते की त्यांना प्रार्थनेची वेळ वाढवायची आहे. हे अद्भुत आहे! आम्हाला असे आढळून आले आहे की वेळेला वेगवेगळ्या फोकसमध्ये विभाजित करणे उपयुक्त आहे. यामुळे आपण भारावून जात नाही किंवा निराश होत नाही.

प्रार्थना हेतुपुरस्सर आहे. प्रीतीप्रमाणेच, ती वास्तविक असण्यासाठी सक्रिय असणे आवश्यक आहे.

तुम्हाला आश्चर्य वाटेल, जर तुम्ही प्रयत्न करण्यासाठी समर्पित व्हाल तर, एक तास प्रार्थना करणे केवळ शक्यच नाही, तर ती आनंददायक देखील आहे! कारण आपल्याला प्रार्थनेची गरज आहे. इतर कोणत्याही गोष्टींपेक्षा अधिक आपण देवासोबत जवळच्या नातेसंबंधाची अपेक्षा बाळगतो. आणि ते जिव्हाळ्याचे नाते आपल्याला बदलून टाकते.

देव आपल्याला प्रार्थना करण्यासाठी बोलावत आहे. त्याची इच्छा आहे की आपण त्याच्याशी बोलावे. देवाशी बोलल्याने आपल्या प्राणाला ते समाधान मिळते जे दुसरी कोणतीही गोष्ट आपल्याला देऊ शकत नाही. जेव्हा आपण प्रार्थनेकडे दुर्लक्ष करतो, तेव्हा आपण स्वतःकडे आणि आपल्या आवडत्या लोकांकडे दुर्लक्ष करतो. चला तर देवासोबत वेळ घालवू या, त्याला दररोज आपल्याला बळ आणि प्रोत्साहन देण्याची अनुमती देऊ या!

त्याला त्याच्या उपस्थितीद्वारे आपल्याला समाधान आणि आनंद देणे आवडते. तो तुमच्याबरोबर राहू इच्छितो, जेणेकरून तुम्ही त्याला ओळखू शकाल आणि त्याचा आनंद घेऊ शकाल.

तुमच्या दिवसामध्ये देवासोबत राहण्यासाठी वेळ काढा, नाहीतर तुमचा दिवस व्यस्त होऊन त्याला वेळ देणे कठीण जाईल. जर तुम्ही प्रार्थनेकडे दुर्लक्ष केले, तर तुम्ही स्वतःला निराश, एकाकी आणि वाईट गोष्टींमध्ये पडताना पाहाल. पण जर तुम्ही प्रामाणिकपणे प्रार्थना करण्यात विश्वासयोग्य असाल, तर देव तुम्हाला कल्पनेपेक्षा अधिक प्रतिफळ देईल.

देव तुमच्यासाठी प्रार्थना करतो हे तुम्हाला माहीत आहे का?